Flashback 1992: De vijfde wedstrijd moesten we uit tegen Den Dijk 1, daar verloren we met 7-3 van. De zesde wedstrijd moesten we thuis tegen MZ 5. We verloren met 6-4. De zevende wedstrijd moesten we uit tegen Reynaert 4. We verloren toen met 6-4. De achtste wedstrijd moesten we uit tegen SAR ‘72. Daar verloren we met 8-2 van. De negende wedstrijd moesten we thuis tegen ‘t Zand 6. Hier verloren we met 6-4 van. De laatste wedstrijd moesten we thuis tegen Den Dijk I. Ze kwamen maar met 2 spelers, dus stonden we al gauw met 3-0 voor. De eindstand was 6-4 voor ons. Emiel Tromp.
Op de bestuursvergadering van 20 november 1986 werd voor het eerst het idee geopperd om als bestuur onderling iets te gaan ondernemen. Omdat we toentertijd niet zoveel leden hadden gingen we met de hele club + aanhang ‘Chinezen’ in Hoogerheide met na afloop daarvan bowlen. Dat gebeurde op 5 juli 1987. Aangezien dit een hele leuke avond was en we veel gelachen hebben is er tot op heden elk jaar een terugkerend etentje voor iedereen. In mei 1988 vond het 2e etentje plaats en wel in Baarland. Daar werd gezwommen en gebarbecued. Na afloop gingen er nog wat mensen naar ‘s-Heerenhoek om wat na te tafelen. Wederom was dat voor herhaling vatbaar. In mei 1989 werd gegeten in een Grieks restaurant in Goes. Het 4e etentje in mei 1990 hield men in de Sportvisser te Yerseke. De 5e keer, in 1991, gingen we naar Wemeldinge. Daar was de jeugd ook vertegenwoordigd, maar voortaan zullen senioren en jeugd afzonderlijk iets ondernemen.
Vanaf 1 januari 1988 werd het door de NTTB verplicht gesteld om met 2 kleuren rubber te gaan spelen. Omdat de rubbers van tegenwoordig zeer veel effect in zich hebben, moet de tegenstander kunnen zien met welk rubber geslagen wordt. Dit wordt bereikt door de rubbers verschillende kleuren te geven.
Op de ledenvergadering van 27-06-1987 werden er 14 leden geteld, een laagterecord van de laatste jaren. Ooit, toen we zo’n jaar of 4 á 5 bestonden waren er nog slechts een stuk of 8 leden. Dat we toen zijn blijven bestaan mag wel een wonder heten.
Het jaar 1990 was historisch wat betreft de speelsterkte van het 1e team, want in de voorjaarscompetitie slaagden zij er in naar de 1e klas van de afdeling Zeeland te promoveren. Dat team bestond uit Peter van Iwaarden, Sjaak Tange en Leo Janse. Na enkele jaren in de 2e klas gespeeld te hebben gingen ze nu voor de eerste keer proberen om zich in de 1e klas te handhaven. Het bleek erg moeilijk want ze werden er meteen weer uitgeknikkerd, hoewel ze toch redelijk meekonden. In de voorjaarscompetitie van 1991 werden ze echter weer kampioen in de 2e klas en keerden opnieuw terug naar de eerste.
Op 1 maart 1992 kreeg onze secretaris een telefoontje van de voetbal met het verzoek een tafeltennis ontmoeting te regelen met een club uit Lenningen in Luxemburg. Hij gaf het adres van een kennis, waar hij nog contact mee had, van de tijd dat die nog in Yerseke woonde. Deze had hem dat verzoek gedaan. Het leek ons een leuk idee om dat te organiseren en we namen contact op met Jeroen van der Hoef die in 1983 met z’n ouders naar Luxemburg verhuisd was. We dachten dat wel even te regelen maar dat bleek niet zo eenvoudig als het leek. Telkens als wij een datum hadden kwam die weer niet goed uit voor onze gasten en andersom. Na vele telefoontjes werd dan toch besloten in het Pinksterweekend de ontmoeting te laten plaatsvinden. Men wilde van vrijdag 5 tm zondag 7 juni naar Nederland komen, zodat ze ook nog iets van de omgeving konden zien. Er werd afgesproken dat ze vrijdag ‘s-avonds bij ons zouden zijn en dan vrij te spelen om de sterkte te bepalen om het toernooitje ‘s-zaterdags goed te laten verlopen. De vrijdag overdag en zondag zouden zij zelf invullen en wij namen de zaterdag voor onze rekening. Op vrijdag vertrokken onze gasten vroeg van huis en vertoefden nog een halve dag in een zwemparadijs in België. Om een uur of zes waren ze in Krabbendijke op hun logeeradres en rond de klok van half acht arriveerden ze bij onze zaal. Na kennis gemaakt te hebben werden er verschillende partijtjes gespeeld en het bleek dat men goed opgewassen was tegen onze spelers. De Luxemburgers waren met z’n achten, 3 senioren en 5 junioren. Het toernooi werd in competitievorm gespeeld, 3 tegen 3 en 5 tegen 5, echter zonder dubbelspel. We hadden een draaiboek gemaakt voor de hele zaterdag en zo werden om 10 uur de trossen losgegooid in de haven om een boottocht te gaan maken op de Oosterschelde met de mosselkotter van Wim Riedijk, die zo goed was om dat voor ons te verzorgen. Dit vonden onze gasten prachtig en iedereen, ook velen van onze jeugd die mee waren, genoot met volle teugen. Onderweg werd tekst en uitleg gegeven van het reilen en zeilen op het water en om 12 uur waren we weer terug in Yerseke. De Lenningers gingen in groepjes met onze leden mee en om 1 uur waren we allen present in de gymzaal. De gastgezinnen, waar gegeten was, kregen flessen wijn en een presentje aangeboden van de gasten. Na een gezellige en spannende middag was de uitslag; Senioren, 3-6 en junioren 15-10. De interland werd dus door Nederland gewonnen met 2 punten verschil. Een teken dat we goed gelijk op gegaan waren. Maar de hoofdzaak was dat allen leuke partijen gespeeld hadden en de ontmoeting uiterst geslaagd was. Na afloop kregen de gasten als aandenken een vaantje en een pen van de TTV Yerseke uitgereikt. Ook ons werd een presentje aangeboden door de gasten. Nadat het toernooi klaar was gingen de Luxemburgers naar hun logeeradres om zich op te frissen en om 19.30 u waren ze terug om gezellig te gaan eten bij de Chinees. Dit etentje werd door Yerseke aangeboden ter afsluiting van de interland. Na afloop deden we nog een rondje langs de oesterputten en dronken we nog wat. Vervolgens vertrokken onze gasten na ons verzekerd te hebben dat ze het zeer naar hun zin hadden gehad. We werden uitgenodigd om de return te komen spelen in het najaar.