Flashback 1990: “Het moet in 1974 begonnen zijn, het idee om een tafeltennisclub op te zetten. Met een man of zes zijn we begonnen op drie tafels in de zaal van Nolet. Iedere dinsdagavond speelden we een soort competitie tegen elkaar en het ging er nogal fanatiek aan toe want niemand wilde natuurlijk verliezen. Het is een aantal jaren zo doorgegaan, dan viel er één af en dan kwam er weer één bij. Op een gegeven moment moest er een nieuwe vloer, plafond en buffet gebouwd worden en toen is de club verhuisd naar het ‘Trefpunt’ en later naar de gymzaal aan de Ericalaan. Ik zelf ben er toen uitgestapt omdat ik toen teveel moest afzeggen vanwege de drukte in de zaak.        Harry Nolet.

In februari 1976 ging Harry Nolet verbouwen. Dat betekende dat we niet meer in zijn zaal konden. Ook als de verbouwing klaar zou zijn kon dat niet meer omdat hij hem voor andere doeleinden ging gebruiken. Op korte termijn konden we nergens anders terecht dan in het (toen nog oude) Kerkelijk Centrum ‘De Haven’. We schrokken van de prijs want we moesten wel twintig gulden per avond betalen, wat toen natuurlijk erg veel was. Gelukkig konden we 4 weken daarna onze intrek nemen in de ouderensoos ‘Het Trefpunt’, bij de jachthaven. Toentertijd werd er éénmaal per week gespeeld.

Een paar cijfers; de contributie werd in 1979 verhoogd naar ƒ 40,00 per jaar. In 1982 ging hij naar ƒ 60,00. In maart 1983 naar ƒ 75,00 en in 1984 naar ƒ 100,00. De jeugd betaalde toen ƒ 80,00 per jaar. Pas in 1992 ging hij weer omhoog, nu naar resp. ƒ 110,00 en ƒ 90,00. In 1993 weer een prijsverhoging, ƒ 120,00 en ƒ 100,00 en in 1999 naar ƒ 130,00 voor de senioren en ƒ 110,00 voor de jeugd. In 2001 werd het ƒ 140,00 en ƒ 120,00 en na de omzetting in euro’s betaalden we in 2004 € 75,00 (sen.) en € 65,00 (jun.) contributie per jaar. Heden ten dage staat de contributie op € 100,00 per jaar. Die is voor jong en oud gelijk omdat de jeugd training krijgt van gediplomeerde trainers.

Het eerste jaar in het Trefpunt betaalden we ƒ 68,75 omdat we er maar driekwart jaar in zaten en één keer per week speelden. In 1977 was de huur ƒ 489,00. In 1978 ƒ 540,00 en zo liep het op tot ƒ 1083,00 in 1982, het laatste jaar dat we in het Trefpunt zaten. Wat een verschil met tegenwoordig. We zitten momenteel al boven de € 3000,00 huur per jaar met vier keer spelen in de week.

Er werd toen al drie keer per week gespeeld. In 1976 sloten we ons aan bij de Goese bedrijfscompetitie en dat duurde tot begin 1982. er waren een A en een B klasse. In 1980 werd ons eerste team kampioen, echter ook in andere jaren eindigden we hoog. Ook deden we mee aan de toernooien van de ‘Goese’, waar je toen nog een fles wijn kon winnen als hoofdprijs. ieder jaar organiseerden de clubs, die bij de Goese competitie waren aangesloten, een toernooi. Het was in 1979 toen vlak voor zo’n toernooi één van onze leden, Jan-Kees van Stee, verongelukte. Op de dag van het toernooi werd hij begraven. Vanwege het feit dat de leden van onze club naar de begrafenis gingen werd dat toernooi een uur uitgesteld om toch degenen van onze club, die dat wilden, te laten spelen. Toen we er waren werd er een minuut stilte in acht genomen en begon het toernooi. We speelden allemaal met een rouwband ter nagedachtenis aan onze vriend.

Gedurende de periode dat we in de Goese competitie meededen was er nooit een officieel bestuur. Het weinige dat er toen te regelen was werd gedaan door ondergetekende. In 1982 was ik, samen met Eric Kousemaker, als enigen van de ‘oprichters’ nog overgebleven van de oude garde. 

Flashback 1990: “Wat ik me nog kan herinneren van de oprichting van de TTV Yerseke is dat ik werd benaderd door Bert Schuur, die mij vertelde dat er plannen waren om een tafeltennisvereniging op te richten en of ik zin had om in de zaal van Nolet aan de Lepelstraat een paar partijtjes te komen spelen. We zouden dan wel zien of er belangstelling voor was. Nu had ik al eerder op jonge leeftijd meegedaan in de Goese tafeltenniscompetitie. Ik speelde toen in de ‘Jonge Strijd’ uit Goes. Dus was ik direct enthousiast. Nu weet ik niet meer precies tegen wie ik de eerste avond heb gespeeld, maar enkele namen herinner ik me nog; Ko Luteyn, Ruud Zonderman, Kees de Blaey, Harry Nolet en Bert Schuur. Het was in die zaal maar een donkere toestand, want veel verlichting was er niet. Ook was het er niet warm maar dat werd je vanzelf wel als je er een paar partijtjes had opzitten. Ik dacht dat we op 2 of 3 tafels konden spelen, waarvan er één heel slecht bespeelbaar was. Afijn, zo goed en kwaad als het ging, was het heel plezierig en er was wel zoveel enthousiasme, dat er uitgekeken werd naar een onderlinge competitie. Dan zouden we een jaar later beslissen of we aan de Goese competitie mee zouden doen, waaraan ook Krabbendijke en later Wolphaartsdijk aan mee zouden doen. In ieder geval was de opzet geslaagd en dat heeft geleid tot de vereniging zoals die nu bestaat.  Gefeliciteerd”!      Erik Kousemaker.